16 Nisan 2012 Pazartesi

başlık bulamama...



geçen gün, düşünceler başka düşünceleri itti ,ardından kendimi sonsuzluğu ve tanrıyı düşünürken buldum.sadece birkaç saniye sürdü .evren,kocaman sonsuzluk kendi kendini yuttu ve bir şey kalmadı geriye.aptal insanlar,tanrı,zoraki var oluşum,diğer bütün önemsiz şeyler..hiçbir şey kalmamıştı geriye.belki de o birkaç saniyede ben de yok olmuştum da o andan ilerisi ya da gerisi sadece yanılsamadan ibaretti..sonra televizyondan gelen ses ya da annemin sesi ,bir şey, beni çekiştirdi oturduğum koltuğa yığılmış bedenime.yine saçma olduğunu düşündüm yaptıklarım,yapacaklarımın,ama buna rağmen bu saçmalığa rağmen hâlâ devam ettim var olmaya.pişmanlıktan ziyade yaşadığım için kendimde barındırdığım şey şaşkınlıktı biraz.


dersteyken doğal afetlerin günahlardan kaynaklandığını düşünen insanların söylediklerini dinlemek zorunda kalmıştım .bazıları ne diye diğerlerinden daha temiz,iyi ya da saf olduğunu düşünür ki..belki de inandıkları tanrının sevgili ,seçilmiş kulları olduklarını düşünmek rahatlatıyordur onları...


kıskanç bir insanım ben,çok hem de..benden nitelik yönünden üstün insanları görünce içimde oluşan kine engel olamam.hem o kişiden nefret ederim ,sahip olduğu özelliklerden dolayı hem başkasına karşı bu denli olumsuz hisler barındıran kendimden.hissettiklerim için kendimi suçlamayı bıraksam da sadece hissettiğim şeyi bütün yoğunluğuyla yaşasam keşke..




2 yorum:

  1. iki şarkıyada bayıldım canım

    YanıtlaSil
  2. Aynı şeyi bende anlamıyorum. İnsanlar Tanrı'ya inanıyor, onun kendini yarattıklarına inanıyor, herkesi eşit yarattığına inanıyor ama Tanrı'nın kimisini daha çok sevdiklerini düşünüyorlar. Tanrı neden eşit yarattıkları varlıkları daha çok sevsin ki? Bu çelişki bile değil. (biliyormuş gibi konuştuğum ya da bildiğin "ukalalık" yaptığım için kusuruma bakma, bende galiba "düşük çene" hastalığı var )
    Bu arada herkes kıskançtır. Bende öyleyim. Bundan bir parça utanıyorum aslında... Güzel şeylere sahip olduğum halde diğer insanların güzel şeylerini kıskanmam aç gözlülük gibi geldiği içindir belki. Bu hislerden kurtulmak sanırım onları kabul ederek oluyor zaten. (sadece aptalca konuşuyorum, aldırma sen)

    YanıtlaSil