İnsanları kendimden uzak tutuyorum sanırım ,yakın olmak istediğim insanları bile.bir şekilde sonu hep yalnızlığıma varıyor.sosyal beceri yönünden gelişmemiş yeteneklerimle   insanların arasında yer açmaya çalıştım kendime,beceremedim,beceremiyorum.becerdiğimde bile onların yenında kendimi de onları da bayatlamış hissediyorum.

.

bazen çok beklediğin şeyler bir türlü olmaz.

.

durağanlığımın bozulması çoğu zaman rahatsız ediyor.bozulmasını istesem dahi. uzun süredir bana kalan ,bende olan şey sessizlik.övününelecek bir  meziyet değil halbuki.iç sesim kayboluyor çoğu zaman. evdekilerle de pek konuşmayınca dış sesim de kullanmaya uygun olmuyor.belki de iç sesim kayboluyor değil de iç sesim benim yerimi aldı,ben pasifçe bekliyorum demeliyim.neyse.böyle bomboş kaldım işte.yankısız ,olaysız,iletişimsiz.diğerleriyle konuşmak garip geliyor.başkalarının duyduğu ,titreşimini hissettiğim ses benim değilmiş gibi.ben sadece ağzımı oynatmışım da garip biri benim yerime benim söylemeyeceğim şeyleri  aktarıyor sanki.

_

birkaç yıl öncesine kadar daha bi kendime dönüktüm.annem babamla hiç karşılaşmamış olsa diye düşünürdüm ,böyle düşünürdüm çünkü o zamanlar hiç var olmamış olmam ikisinin  karşılaşmamasına bağlıydı.başıma gelen  olumsuzlukları,yetersizlikleri onlara yükleyebilirdim.onlar bu yüklemenin altında ezilmezlerdi ne de olsa.hak da ediyorlardı pek üzerinde düşünülmeden alınan kararlarının  bi sonucunun kendilerini suçlamasını.babam güçlüydü küçükken,pek konuşmazdı bizimle,arada bir şeyler söylerdi o kadar.annem çocuklarıyla meşgul,hem işe giden hem de evle ilgilenebilen biriydi.küçükken babamı hep güçlü,hep uyumak isteyen,biraz şişmanca kalacak  biri olarak görürdüm.annemi ise yorulmayan,televizyon izlemeyi seven,kendi halinde biri olarak..büyümek kötü..artık ikisinin de yalnız,bir şeylerle uğraşmaktan bıkmış,yorgun,alıngan halde olduklarını farketmek  birazcık da olsa büyümek sanırım.ve onlara üzülmek.onlardan daha sağlıklı,konuşkan olmak,yapılacak şeyler biriktirmek ilerisi için üzücü..yine düşündüm hiç karşılaşmamış olsaydı annemle babam diye..kendi mutlulukları için diledim bu defa  bunu.belki o zaman birazcık da olsa mutlu olabilirlerdi.

..:..:..:..

sabitlenmiş,donmuşum gibi.herkes devam ederken bir şeylere ben öylece donmuşum gibi.eskiden zeki olduğumu düşünürdüm,bir şeylere ilgili,bilgilenmeye istekli.uzun süredir hiçbirşeyim  ben.halinden hoşnutsuz şekilde köşesine çekilmiş ,diğerlerini kıskanmaktan başka bi şey yapmayan biriyim..hayatımda özel diyebileceğim hiçkimsem yok.bir zamanlar varsa bile uzun süredir yok..sıkıldım:sabitliğimden.

----

davranışların,yapılan şeylerin sonucu değiştirmeyeceğinin fark edilmesi : öğrenilmiş çaresizlik

başlarda çabalamayıp bir şeylerin değişmesini bekleyip durmak..gözlemci  olmaktan sıkılmak,istenilenin başkası tarafından gerçekleştirilmesini ve sunulması beklemenin mantıksız olduğunu anlamak..

istediğin şeyler için çabalamak,yorulmak--çünkü aktiflik sana göre değil--tüm uğraşlardan sonra fark edilen şey hiçbir şey değişmez.her şey çabalamadan önceki halinde..çabaların bi boka yaramamış..sen hala hiç bi haltı beceremeyen kendine güvenemeyen silik kızsın..büyüyememişsin hiç.kendine güvenmeyi bi türlü becerememişsin..hala anlam arayıp durmayı bırak yaptığın her boktan şeye..

çabalamaktan vazgeçiş..pasifliğe dönüş..sıradanlığı kabulleniş..yalnızlığı kabulleniş diye sürekli kendine hatırlattığın bi başınalık..

genshiken in  kapanış parçası  gereksiz beklentileri hatırlatıyor bana..beklenti sonrası üzüntüyü falan..

uzun süredir pek bi şey yapmıyorum sanırım.aslında hiçbir şey yapmıyorum doğru dürüst..yakında figür almayı başarırım umarım..bu aralar takıntılı olduğum bir figür var fma den.stoklarda kalmadığı için çoğu yerde oldukça pahalıya satılıyor..onu araştırıyorum kafayı takmış halde..sakisaka nın mangalarına baktım geçenlerde satın almak için 450 yene buldum ama kargo ücreti kendisinden daha pahalıya gelecek gibi.o sevdamı da erteledim şimdilik..başka ne yapıyorum?anime izliyorum.ama çok değil..dersler çok yorucu.tatilleri uyuyarak geçiriyorum hem..sanırım hayatımdaki en büyük yenilik japonca dersine başlamam oldu..hiraganayı öğrendim..final sınavına az kaldı..çalışmam gerekiyor ona da.

çok gereksiz,boş hissediyorum kendimi.daha doğrusu hissetmekten farklı bi şey bu..durumun farkında olmak gibi..

bir de hala kou yu çok seviyorum ben.--konuyla alakasız, boş insan cümlesi--

nhk dan

keşke ben de haibane  olsam..

 

 

burası soğuk,yarın montumu giymeliyim sanırım,bügün oldukça üşüdüm..sınıf da soğuktu.bugün ilacımı geç içtiğimden ya da  başka nedenden dolayı bilmiyorum kendimi oldukça zayıf hissettim,hani şu  depresif,sosyal fobik halim var ya ,öyleydim işte..natsume, öyle işte..anlatmalı mı böyle şeyleri,yazmalı mıyım buraya bilmiyorum..her yerden çok uzakta yı bitirdim bu arada.beklentim altında kaldı kitap,ama yine  de güzeldi..ne güzel sözcük birleşimi bu arada kitabın adı..
şu an evimde olmak isterdim.sadece yatağımda yorganı üstüme çekip ,sessizce ağlamak için.ağlamaya da çokça ihtiyacım var..dinlediğim parçaları eskitmişim sanırım,sıkıcı gelmeye başladı çoğu.bir de yarın sınavım var,sabah çalışmayı düşünüyorum,yurda gidince uyurum..lise sonda da hep uyurdum,uyanmayı istemezdim,rahatlamak için intihar ediş anımı hayal ederdim.sonra,tabi ki hiçbir şey yapamadım..ne kendime ne de boktan hayatıma..ilacı iç sabah tok karnına,bir şeyleri değiştirmek değil de benim yaptığım ,çoğu şeyi kendime geri gömmek.sonra da arada sırada gözlerin hafiften dolması işte..

bu aralar ara sıra düşüyor olduğumu hissediyorum.bir ara anterrabae gibi düştüğümü düşünürdüm.geçenlerde haibane renmei yi izledim.orda rakka vardı..belki bir gün onun gibi düştüğümü hissederim,süzülür gibi..


bu parçayı paylaşmak istedim..

yeni şeyler..etrafındakileri öğrenmeye çalışan,yadırgayan ben,yabancı  kimseler,yüzeysel  konuşmalar,güzel,çok güzel bir kampüs,giremediğim internet,uzak kaldığım anime ve manga,hiç değişmeyen şeyler;önemli şeyleri başkasına anlattığında hissettiğin pişmanlık ya da  romantik ilişkiden çok uzakta olmak gibi...kendine dönmeye çalışmak ama pek becerememek  ve  çoğu şeyi hala beceremediğini fark etmek..bir de  otobüste tanıştığın biriyle  hiç gitmediğin kızılay a gitmek ve biraz dolaşmak..