kimseyle konuşmasam da ,konuşamasam da ,yalnızlığı hissetsem de benim gibi hissedenlerin,yaşamaya çalışanların ya da cesaret edip de bu çürümeyi sonlandıranların var olduğunu biliyorum...

umarım bir gün ait olduğumu hissederim bir yere,birilerine....


Gary Jules~Mad World

ucube gibi hissediyorum kendimi.dışarı çıkmak,sıradan,normal biriymiş gibi davranmak boşuna sanki.eve kapanıp yorganın altına kafamı gömüp bütün gün uyumak,kıvrılmak yatakta ve ağlamak ,var olduğum için ağlamak istiyorum..
yalnızlık.depresyon keder falan hepsini bir kenara itersem ne kalır geriye.hüzünlü halimi seviyorum.
birisi tarafından sevilmek isterdim ,beni çok sevmesini isterdim ve beni sevdiği gibi onu sevmeyi de.insanlarla aramdaki iletişim yüzeysel,birisine seni seviyorum demek,onu önemsemek,pek benlik değil sanırım.bilmiyorum,belki de önemseyebileceğim birisi çıkmadığındandır karşıma.bugüne kadar ,var olduğum süre boyunca hissedemeğim kadar aşık olmak istiyorum.

yine de bu yazdıklarıma rağmen tek gerçek olanın yalnızlık olduğunu biliyorum.yaşanmışlıklara dahil olan herkes uzaklaşıyor bir süre sonra .yaşanmışlıklar kalıyor geriye tabi bir de kaybolmayan yalnızlık,varlığını daha da güçlü hatırlatan yalnızlık.

bugüne kadar kimseye seni seviyorum demedim,kimsenin omzuna yaslanıp da yalnızlığımı unutmadım.
neyse yazmak istediğim gibi bir yazı olmadı. aptal ergen günlüğü sayfasına dönmüş bu yazımı sonlandırayım.
..


ilk video paylaşımımı da yapayım :

Nick Cave & The Bad Seed~~ The Weeping Song

k Cave & The Bad Seeds Weeping Song