durgunluk.....
dün hastaneye gittim,psikiyatriye.ilk sıradaydım.psikiyatrist gelinceye kadar 15 dakika civarında bekledim.hastanede insanları gözlemlemek hoşuma gidiyor nedense.genelde yaşlılar doldurmuştu koridoru.yaşlıları sevmediğimi bir kere daha düşündüm.kendi anneannemi,dedemi falan severim ama diğerleri itici geliyor.
belki de onların ölüme yaklaşmış olmalarını kıskanıyorumdur ,intihar edemeyip yaşamak zorunda olduğum yılları düşünüp.
yaşlı insanları düşününce aklıma cedric in dedesi geldi.insan yaşlanınca böyle olmuyor .yaşama uğraşı içinde yaşlandığını da fark etmiyor belki de çoğu.
neyse doktor gelince içeri girdim,donuk yüz ifademle.elimin titrediğini söyledi.istemsizce oluşan bu duruma pek dikkat etmemiştim.o zaman da önemsemedim zaten.ara sıra elimi havada tutuyorum göğüs hizasında.dünden beri yapıyorum bunu ve elime bakıyorum titriyor mu diye.herhangi bir amacı yok bu yaptığımın.sadece vücüdumun benden ayrı sergilediği bu hareketi gözlemliyorum o kadar.acaba antidepresanın yan etkisi mi diye düşünüyorum.bu sefer ara vermeden 8 ay boyunca kullandım.yazın bırakırım sonra tekrar başlarım diye düşünüyorum antidepresana.
yarın erken kalkmalıyım fakat kalkmaya yönelik hiçbir harekette bulunmuyorum internet başından.muhtemelen yarın gün boyu uykusuzluktan yakınacağım.uykusuz kalınca bazen insanlarla daha fazla konuşurum.genelde suskun olduğum için,uykusuzluğun bu etkisi olumlu mu olumsuz mu karar veremedim.
birkaç gün önce nette gezerken arata ismine rastladım.isim hoşuma gitti,söylenişi falan.görsellerde arama yaptım.
ilk sayfada şu fotoğrafları buldum,arata isimli oyuncunun.daha önce arata isimli bir oyuncunun var olduğunu bilmiyordum.acaba internette arata yazmasaydım hiç,bu kişinin yine de var olduğuna ilişkin bir bilgim olur muydu yaşamım boyunca.garip geldi,kişinin var olduğu hakkında insanların çoğunun bilgisinin olmaması.rahatsızlık veren varlığım sadece beni rahatsız ediyor bu denli.diğerleri için yok gibi bir şeyim.özne olmak,özne olmaktan rahatsız olmak ,böyle düşünürken nesne olduğunu fark ettiğinde aşağılık kompleksine kapılmak ya da hiçbir şey hissetmemek bu konu hakkında, tuhaf.gerçi bu durumda ben ancak cümle dışı unsur olurdum ya neyse :)
gülümsediği bir fotoğrafını da görmeyi isterdim.
garip.daha önce tanımadığım birinin fotoğrafını görmem,hoş olduğunu düşünmem ve muhtemelen onun hakkında daha fazla bilgi edinemeyecek olmam.
hayat durgun,kendimi sıkılgan hissediyorum.
sabah hava soğuk oluyor,rüzgarın yürürken saçımı savurması hoşuma gidiyor.baharın geldiğini hissettim sanki bugün biraz.
bu kadar.uyusam iyi olacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder