9 Eylül 2012 Pazar

hava aydınlandı biraz ,yine sabaha bıraktım uykumu..biliyor musun natsume,okunan ezanın,edilen duanın benim için pek anlamı yok artık.ya da sabaha doğru hala uyanık olmanın,güneşin doğmasının,batmasının,insanların inandıkları ilahi varlıkların...yaşamak pek bi anlamsız değil mi?ya da öldükten sonra yaşam,kim sonsuza kadar yaşamak ister ki.hiç bitmeyen zaman diliminde zoraki varoluş,kim ister ki bunu..
sabah hissedilen anksiyete bulantısı iğrenç bu arada.uyayayım en iyisi .gün ışığı pek iyi hissettirmiyor şu an..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder